روبرو

 دعا با خدا ارتباط برقرار می کند، اما چرا دعا برای برخی تبدیل به عشق و لذت و برای برخی دیگر خستگی می شود؟ چرا بعضی ها می پرسند و قبول می کنند و دوباره خوشحال می شوند بعضی ها با وجود دعاهای زیاد چیزی نمی گیرند؟!مشخص است که 5 تا 20 دقیقه مدیتیشن روزانه ذهن انسان را آرام می کند. اگر روزی 20 دقیقه نماز بخواند، سرنوشتش در آن روز مساعد می شود، اما سرنوشت جدیدی ساخته نمی شود. اگر 40 دقیقه در روز باشد، سرنوشت در حال تغییر است. اگر بیش از 40 دقیقه در روز نماز بخواند، می داند که چگونه علت اضطراب را تغییر دهد. و بیش از 1.5 ساعت دعا در هر روز نه تنها سرنوشت شما را تغییر می دهد، بلکه به شما قدرت تغییر می دهد!
مناسب ترین وقت برای نماز قبل از سحر است. تفکر بیرونی در این زمان نماز را قطع نمی کند. هر چه خورشید بیشتر طلوع کند، دعا کردن سخت‌تر می‌شود. شاید انگیزه ای برای زود بیدار شدن ندارید. اما سعی کنید در اسرع وقت این کار را برای شما انجام دهید. و سپس میل به بیدار شدن خیلی زود با دیدن و احساس تغییرات در زندگی خود را نشان می دهد. هنگام غروب، پس از غروب آفتاب، همچنین بسیار خوش یمن است که با دعا برای رهایی از عواقب منفی هر روز، ذهن خود را پاک کنید. نماز عصر - به عنوان یک روح انرژی، ارزشمند برای آگاهی ما!
برای اینکه قدرت دعای صحیح را احساس کنید، باید پشت خود را مستقیماً در مقابل تصویر، نماد یا تصویر یک شخص مقدس بنشینید. شما می توانید کتاب مقدس را در مقابل چشمان خود نگه دارید، اگر در ایمان شما رایج باشد. سپس باید کلام یک شخص مقدس را روشن کنید، این می تواند کلمه یک خواننده یا دعا باشد.
به سخنان شخص یا افرادی که خداوند را یاد می کنند با دقت گوش دهید، شروع به دعا کنید. اگر توسل به پروردگار در دعا یا اسمای او باشد، خوب است. سعی کنید صدای نمازگزاران را بشنوید و سعی کنید در هنگام نماز ذهنیت آنها را بپذیرید. سه حالت وجود دارد که دعا کردن با آنها بسیار خوب است - اشتیاق به پروردگار، نگرش خدمت و عشق به پروردگار. اگر در ابتدا احساس خاصی ندارید نگران نباشید. پس از مدتی تمرین، این نوع عواطف و احساسات در شما ظاهر می شود. نکته اصلی در هنگام نماز این است که از ورود افکار بیرونی به سر خود جلوگیری کنید و سعی کنید کاملاً روی تکرار تمرکز کنید.
هنگام دعا، به خاطر داشته هایتان از خداوند سپاسگزار باشید. مشکلات در مورد درخواست شما از پروردگار، نیازی به وقت دعا برای فکر کردن وجود ندارد. نیازی به این نیست، اگر نماز صبح را به طور منظم انجام دهید، خود به خود حل می شود. به یاد داشته باشید، باید روی صدا تمرکز کنید، او قدرت تغییر ثروت را دارد.
 یک راز وجود دارد. اولین راز اجابت دعا، توقع است. من انتظار پاسخ خدا را دارم و حرفی نمی زنم که منطقی نباشد، فقط به زور و عمل باشد.
سه چیزی که بیانگر انتظار واقعی است انتخاب، مشغله و انتظار است، همچنین انتظار به احساس یا عمل ما بستگی ندارد، بلکه به کلام خداوند که خداوند می فرماید پاسخ می دهد بستگی دارد.
اگر می‌خواهید دعاها معنی‌دار و مؤثر باشد، از شما دعوت می‌کنم این مراحل ساده را امتحان کنید و وقتی نتیجه‌ای را مشاهده کردید، ادامه دهید و متوقف نشوید.
خداوند عیسی با شفاعت مریم باکره و دعای پدر مبارکمان، اعلیحضرت پاپ توادروس دوم، شادی پایدار به ما داد و اسرار عشق خود را به ما آموخت و به خدای ما جلال تا ابد، آمین.
وقتی برای ملاقات با پدرخوانده ام در راه بودم، بابام درباره امروز با من صحبت می کرد، چون به من می گفت اجابت دعا در آن رمز و رازی است و من درگیر این کلمه بودم، از زمانی که ما کوچک بودیم، یک موضوع جدید داشتیم. چیز یا عاشق کشف اسرار، من به جایی رسیده ام که مرتباً با هم ملاقات می کنیم. و من زمان را حس نکردم، پس ساعت همین لحظه گذشت، آمدم به او سلام کنم و بگویم چرا بابا مردمی هستند که دعا می کنند و خداوند آنها و دیگران را هر طور دعا کنند مستجاب می کند و اجابت نمی شود. و تو قول دادی راز استجابت دعا را امروز به من بگویی.
گفت: آری پسرم، استجابت دعا رازی نهفته است.
گفتم: بابا چی؟
فرمود: اولین راز استجاب دعا
انتظارات
گفتم: چه امیدی؟
خیر پس بدون درک نمازشان، فقط برای تکرار کلام و انجام واجبات و مناسک دعا می کنند .
اولین چیزی که وجود انتظار را آشکار می کند
این درخواست های خاص و دستورات زندان نیست، بی معنی است.
گفتم: چطوری پدر؟
گفت: مثلاً وقتی «کریلیسون» در هر نماز 41 مرتبه گفت، چه می خواهی؟
گفتم: می گویم پروردگارا خواهش می کنم
زیرا ما با ایمان به امید مشتاق از طریق روح به عدالت امیدواریم. (غلات 5: 5)
فرمود: آیا رحمت می خواهی یا صبر کن تا خداوند به تو عطا کند، پس دعا نکن و بگو «خدایا رحمت کن» و خداوند به تو می گوید از پسرم رحمت می خواهی، رحمت می خواهی عزیزم؟ "" چی میخوای بهش بگی؟

(با خجالت) گفتم: نمی دانم. راستش من تا حالا فکر نمیکردم گفتم خدایا بفرمای

گفت: پسرم، تو هیچ دعایی را مشخص نکردی، یعنی توقع اجابت نداری و واقعاً مستجاب نمی‌شوی. دعایی که بدون فهم می خوانی اثر و قدرتی ندارد فقط حرف شده است. برای این، خداوند فرمود: «کلمات نادرست را تکرار نکنید (متی 6: 7)، یعنی بدون آگاهی درک نکنید، گویی خدا فقط کلماتی را می خواهد که عظمت و قدرت او را برآورده کند.

گفتم: یعنی ما نماز را قطع می کنیم بابا.

او قطعاً گفت نه. اما ما فقدان درک را باطل می کنیم، فقط خواندن را متوقف می کنیم و برای فهمیدن و تعریف آنچه می گوییم، باور می کنیم که شما خدا را پدر خود می خوانید - "پدر ما"، واقعاً نه فقط یک کلمه. وقتی می گویی پروردگارا، خواهش می کنم تصور کن که می توانی تصور کنی، حتی با این باور که در پیشگاه خدا هستی و او به تو می گوید: «ای حبیب من، به من رحم کن»، گفتی: «از افکار شیطانی به من رحم کن. از تنبلی.» به من رحم کن، بر من رحم کن و در آزمایشات با من باش، پروردگارا، به من رحم کن و روزگارم را مستحکم کن، پروردگارا، او را رحمت کن و با او باش». پس دعاهای شما معنا پیدا می کند و با باد حرف نمی زند، همانطور که کتاب مقدس می گوید: "این مردم مرا با لب های خود گرامی می دارند، اما دل هایشان از من دور است."

گفتم: آه، اگر انسان بر هر نمازی تمرکز کند، در هر کلمه معنایی زیبا و عمیق می یابد.

گفت: آری پسرم، وقتی می گویی: «عذاب ما را بیامرز» یا «پروردگارا هر چه امروز برای تو کرده ایم... ما را ببخش و ما را ببخش».

کسانی که نمازشان را بیقرار می خوانند ، کسانی که از تنبلی یا خواب غرق شده اند و معنای کلمه را در دل نمی فهمند، خدا را نمی بندند، بلکه خود را راضی می کنند و وجدان او را ساکت می کنند.

دعا نیست، دروغ و مظهر بخل خداوند است.